Είχα το χρυσαφένιο πορτοκάλι μες στην τσέπη.
Ήταν εκείνη η φορά που παίξαμε κρυφτό
με τον Αλέκο, τη Μαργαρίτα και την Πέπη.
Τα φύλαγε ο αδερφός μου ο Μιχάλης.
Κι εγώ κρυφά τρίβοντας δέκα φορές το πορτοκάλι
έγινα ευθύς μια τοσοδούλα.
Ναι! Πιο μικρή κι από μικρούλα βούλα.
Και μ' ένα τσουπ, τρύπωσα μες στο πορτοκάλι.
Ώρες με ψάχνανε οι άλλοι.
Η μικρούλα Άννα, που όταν φοράει κίτρινα οι φίλοι τη φωνάζουνε μπανάνα, περιγράφει με το πιο διασκεδαστικό τρόπο, τι σπαζοκεφαλιά είναι το να βρει κρυψώνα όταν παίζει κρυφτό με τους φίλους της.
Για να τα καταφέρει θα χρειαστεί φαντασία, θάρρος, να μην μπλέκεται στα πόδια της η Μινού η γάτα και ένα μυστικό κάτι σαν μαγικό, από την αγαπημένη της γιαγιά.
Όποιος διαβάσει το βιβλίο, το μυστικό της θα το μάθει!
Μα η Άννα, ζητάει σαν χάρη το μυστικό αυτό, να μείνει μεταξύ σας. Να μην το πείτε πουθενά!
(Απόσπασμα από το βιβλίο)
''Απ' όλα τα παιχνίδια πιο πολύ
μ'αρέσει το κρυφτό.
Μόνο που για να βρω κρυψώνα
μέσα στο διαμέρισμα,
πρέπει να παιδευτώ.
''Τι σπαζοκεφαλιά μεγάλη!''
λέω στον αδερφό μου τον Μιχάλη.
Εγώ είμαι η Άννα, κι όταν φοράω κίτρινα,
οι φίλοι με φωνάζουνε μπα-νά-να.''
Συγγραφέας: ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΥΛΩΤΗΣ
Ζωγραφιές: ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ
Εκδόσεις: ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ
