Οι δυο πολιτείες η Έλκα και η Ζίνη ήταν κάποτε μια πολιτεία που την έλεγαν Ελκαζίνη. Και στη μέση της πολιτείας ήταν ένα γεφύρι με επτά καμάρες, που κάποια στιγμή οι κάτοικοί τους το γκρέμισαν.
Και τότε δυο παράξενα, μα πολύ παράξενα πράγματα συνέβησαν: όλα τα ρολόγια σταμάτησαν, κι οι κάτοικοι έχασαν όλοι τη φωνή τους ή, μάλλον, μιλούσαν τόσο ψιθυριστά που πια δεν ακούγονταν. Ποιος είναι ο Τομ και τι ρόλο έπαιξε στην εξέλιξη της ιστορίας μάς διηγείται ο Χρήστος Μπουλώτης σ' αυτή την τρυφερή ιστορία.
(ένα μικρό απόσπασμα από το βιβλίο)
Έτσι κυλούσανε τα χρόνια, ώσπου μια μέρα είπε η τύχη να χαμογελάσει λιγουλάκι στην πολιτεία Ελκαζίνη. Στη δεξιά όχθη του ποταμού, στη Ζίνη, γεννήθηκε ένα αγόρι που, σαν άρχισε να μιλάει, οι λέξεις του βγαίναν κανονικά. Θαύμα! Σωστό θαύμα! Μιλούσε το αγόρι, δεν ψιθύριζε! Χαρές και πανηγύρια στη Ζίνη, καμάρι και ελπίδες, γιατί ποιος ξέρει, μπορεί και ν' άλλαζαν τα πράγματα.
Οι δικοί του τον βάφτισαν Τομ.
Κι ήταν ωραίο αγόρι ο Τομ, ωραίο σαν άγγελος. Κι η φωνή του καθαρή, όλο δροσιά και χρώματα απαλά σαν ανοιξιάτικο απόγευμα.
Όμως δεν ήταν μόνο η φωνή...
Κόντευε να κλείσει τα επτά του χρόνια ο Τομ, όταν τους ξάφνιασε όλους για δεύτερη φορά. Σαν να 'χε ένα ρολόι μες στο κεφάλι του, ένα καλοκουρντισμένο ρολόι, ήξερε να λέει με απόλυτη ακρίβεια την ώρα.
Ξανά χαρές και πανηγύρια στη Ζίνη.
Από δω κι εμπρός, για να ρυθμίσουν τις δουλειές τους, τρέχαν όλοι στον Τομ.
''Τι ώρα είναι, Τομ;''
''Σε λίγο φεύγω για ταξίδι, Τομ, πες μου την ώρα...''
''Τομ είναι η ώρα για το φάρμακό μου;''
Συγγραφέας: ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΥΛΩΤΗΣ
Εικονογράφηση: ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΝΔΡΙΚΟΠΟΥΛΟΣ
Εκδόσεις: ΠΑΤΑΚΗ
Πηγή : http://www.patakis.gr
